សម្រង់
ពាក្យកម្លាយកើតចេញពីពាក្យដើមសរសេរជាព្យាង្គតម្រួត
តាមរយៈអន្តេបទ /-អ’ង-/ ឬ /-អ៝’ង-/
(ស្រង់ដោយលោក កែវ លីណែត)
——-
គួររំលឹកថា គណៈកម្មាធិការជាតិ (គ.ជ.ភ.ខ.) ត្រូវបានបង្កើតឡើង តាមអនុក្រឹតលេខ១៨ អនក្រ បក ចុះថ្ងៃទី៥ ខែមីនា ឆ្នាំ២០០៧ ដើម្បីឱ្យរកឯកភាពជូនភាសាជាតិ ហើយ នាកាលសម័យប្រជុំរបស់ខ្លួនកាលពីថ្ងៃពុធ ២០-០២-០៨ គណៈកម្មាធិការនេះបានសម្រេចយកវចនានុក្រមសម្ដេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត ជាមូលដ្ឋាន។
ដើម្បីជួយសម្រួលក្នុងការប្រើប្រាស់អក្ខរាវិរុទ្ធតាមវចនានុក្រមខាងលើ គ.ជ.ភ.ខ. សូមធ្វើសម្រង់ពាក្យដែលមានចែងក្នុងចំណងជើង ជូនសាធារណជន ដូចតទៅ៖
កំណត់ចំណាំ៖
១. គប្បីយើងប្រើវាក្យសព្ទបារាំងអមវាក្យសព្ទខ្មែរសិន ពីព្រោះ វាក្យសព្ទខ្មែរមិនទាន់មានឯកភាពរវាងអ្នកប្រើ ហើយ គួររំលឹកថា អព្ភាសបទ (Affixes) អាចជា បុព្វបទ (Préfixes) ឬ អន្តេបទ (Infixes) ឬ បច្ឆិមបទ (Suffixes)។
២. ក្នុងរូបសព្ទ (Morpheme) /-អ’ង-/ ឬ /-អ៝’ង-/, សញ្ញា (‘) មិនមែនជាសញ្ញាបន្តក់ទេ គឺជាសញ្ញាប្រើក្នុងសូរវិទ្យាសម្រាប់សម្គាល់ស្រៈខ្លី។ ចំពោះ /ង/ វិញគឺជាព្យញ្ជនៈសម្រាប់សម្គាល់ចុងរូបសព្ទដែលអាច ក្នុងកាឡារូបសព្ទ (Allomorphes) ក្លាយទៅជា [ង], [ញ], [ណ], [ន], [ម] ទៅតាមបរិបទ ដូចមានឧទាហរណ៍ខាងក្រោម។
៣. ដោយសារសម្រង់នេះ អ្នកអានអាចមើលឃើញថា ពាក្យណាអាចសរសេរពីរបែបបាន ពាក្យណាត្រូវសរសេរតែមួយបែប ដោយមិនបាច់បើកវចនានុក្រមរកពាក្យទាំងនេះ ដែលនៅដាច់ពីគ្នាក្នុងភាពរប៉ាត់របាយនោះឡើយ។
ប្រយ័ត្ន៖ សញ្ញា /…/ និង សញ្ញា […] មានន័យខុសគ្នា៖ សញ្ញា /…/ កត់ត្រារូបសព្ទ, សញ្ញា […] កត់ត្រាកាឡារូបសព្ទ។
អក្ខរាវិរុទ្ធភាសាខ្មែរ 